Afscheid bij caffe Jolly met een BIG cappuccino en heerlijk zoet broodje. De trein vliegt door het Toscaanse landschap, tijd om verder te kletsen, lezen of typen. Het weer lijkt het beste te worden in het oosten, zo richting Rimini zeg maar. Destination Rimini, oeps, wat is dat! Alleen maar shampoos. Dit voelt raar, niet ons, maar goed, we zijn er nu toch. Misschien ligt het aan ons, laten we toch maar bij het strand gaan kijken. Jemig, wat een mensen hier.. hoe oud of jong ook, allemaal hetzelfde. Wat doen we nu? Bij het informatiecentrum hebben ze ons de adressen van hostels gegeven, daar zijn we nu redelijk in de buurt, vlakbij het strand. Eigenlijk wil ik gewoon niet zeggen dat ik in Rimini op vakantie ben geweest, dat klinkt zo fout! GMTA, mooi. We gaan dus weg. Maar hoe en wat? Op het bankje bij het strand een beetje Google maps, internet, hostelworld. Tja, we kunnen alle kanten op, als we hier maar weg zijn. Ondertussen lek gestoken door de muggen, of een blauwe plek geslagen. De mug is dood :)
Sowieso richting het station, misschien kunnen ze ons daar nog een tip geven. Al rollend met onze koffers lopen we het stuk terug, je moet wat. Gelukkig is de Turisimo nog twee minuten open, tijd voor moeilijke vragen. Want zo vaak hebben ze nog niet gehoord van beachvolley, toernooien of andere events? Maar ze zijn zo lief om voor ons te internetten. Tadaa, blijkt dat er een dorpje verderop de komende week de Nationale Finale van Italia wordt gespeeld, klinkt goed!! Cesenatico, klinkt ook stukken beter dan Rimini. Wat een superlieve vrouw, ze gaat ook nog even voor ons bellen wat de mogelijkheden om te overnachten zijn. Degene die het toernooi organiseert heeft ook een pension, dus als we het slim aanpakken em zeggen dat we voor het beachen komen is er misschien wat te regelen.. Nice!! Hupsakee, de trein weer in, naar Cesenatico. Inmiddels is het alweer donker geworden en staan we op een verlaten stationnetje. Nu al beter dan Rimini. Precies, de bus rijdt niet meer, bij het pension nemen ze nog steeds niet op en toch is het beter. We besluiten lekker te gaan lopen, vandaag toch nog niet genoeg gedaan, heerlijk met de koffers.
Na de eerste afslag komen we bij een soort haventje, de weg loopt langs het water, allemaal lichtjes, bootjes, mensen, terrasjes.. Woow, dit is very nice! We worden niet aangestaard met onze koffers ofzo, helemaal blij lopen we de hele boulevard af. Via dei Mille, nog een bruggetje over en naar rechts, welkom bij hotel Antonia. Even ons liefste gezicht opzetten, glimlach tevoorschijn en naar binnen. Het woord beachvolley is een toverwoord. Eigenlijk is er geen plek, maar voor één nachtje moet het kunnen. Jippie! Op naar etage uno. Een ruime kamer, grote badkamer, zo luxe hebben we het lang niet gehad.
Oja, aan deze kant van het dorp is het toch meer Rimini-a-like.. Het ligt er echt aan in welk deel van Cesenatico je bent. Na een simpele pasta moesten we echt even een cocktail bij de beste bar (tip van de hoteleigenaar) in dit dorp.. Tuurlijk. Echt onze ogen uitgekeken, wat een figuren, lol!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten